Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009
Έκανες το θαύμα σου και πάλι!
Πόσο καιρό έχετε να δείτε τσόκαρο χαρούμενο; Αν με βλέπατε θα το καταλαβαίνατε. Τελικά γίνονται θαύματα. Θα είμαστε μαζί πάλι. Θα με πωρώνει με τη δουλειά του το τσόκαρο με την βελούδινη φωνή. Κι όλα αυτά χάρη στην πρώην Φιλιππινέζα, το φάντασμα και τον original Γενικό σε αυτή τη ζήση.
Μόνο πίστη να υπάρχει. Αν με ξέρατε θα καταλαβαίνατε ότι επιτέλους πετάω από χαρά...
Δεν σας το κρύβω ότι καμιά φορά νομίζω ότι θα προσγειωθώ ανώμαλα και θ γυρίσω πίσω στον τσαγγάρη μου, στον σκύλο το μαύρο, το αρσενικό τσόκαρο, την οπαδό της νυχομαντείας και τον Γενικό Δερβέναγα με κάποια κομπασιλίκια του ψαλιδοχέρη.
Και δεν το θέλω με τίποτα...