Μην είναι η αϋπνία; Μην είναι το τεκνάκι που μου έχει πάρει τα τακουνάκια; Μην είναι το τσουνάμι αισιοδοξίας που με πλημμύρισε ξαφνικά; Ποια μαυρόγατα με αποχωρίστηκε; Ποιος σ' αγαΠώλ; Τσοκαράκια μου, εσείς μόνο μπορείτε να με καταλάβετε... I'm happy, very happy, so happy. Και δεν ξέρω και γιατί. Ελπίζω το κέφι μου να κρατήσει (φτου, φτου, φτου) και να μην μου κλέψει το χαμόγελο καμιά αγέλαστος πέτρα (stone)!
