Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009
Εξιλέωση... για τον άδοξο έρωτα του καλοκαιριού!
Πριν ένα χρόνο έκανα τη μεγαλύτερη τσοκαρία στη ζωή μου. Γνώρισα τον έρωτα με τον ήλιο στα μαλλιά. Με έχει σημαδέψει αυτή η μορφή, είχε σίγουρα κατεβεί από τον παράδεισο. Η θάλασσα στα μάτια του, κι εγώ αποφάσισα ότι δεν θέλω να εμπλακώ ξανά σε περιπέτεια ερωτική...
Αποδείχθηκα μέσα σε μια ώρα μεγάλο τσόκαρο! Του έδειξα τον πιο κακό μου εαυτό. Έκτοτε όπως ήταν αναμενόμενο δεν θέλησε ούτε να με ξανακούσει.
Να σας πω μόνο τσοκαράκια μου ότι κάθε μέρα παρακαλάω μήπως τον συναντήσω, μα εις μάτην ελπίζω. Πιο πιθανό είναι να ανατείλει ο ήλιος από τη δύση, παρά να ξαναδώ τον έρωτα του Καλοκαιρού.
Το παραδέχομαι είμαι το μεγαλύτερο τσόκαρο που έχει υπάρξει ποτέ. Εκεί που έπρεπε να έχω πει Goodbye δεν τσάκισα τακουνάκι. Ενώ σε αυτόν ξεσπάθωσα, μιμήθηκα τον Τάκη Τσουκαλά in a very good version.
Δεν μου έφταιγε. Μόνο να γύριζε ο χρόνος πίσω. Έχει περάσει ένας χρόνος αλλά με σημάδεψε για μια ζωή αυτή η τσοακρία, έχω κολλήσει εκεί!