Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Οι παντοτινοί... άκηδες!


Υπάρχουν κάτι παιδιά που δεν γίνονται άνδρες... Και δεν μιλώ για τον Αχιλλέα από το Κάιρο, αλλά για όλα εκείνα τα αγοράκια, τους Κωστάκηδες, τους Γιωργάκηδες, τους Γιαννάκηδες, οι οποίοι και μεγάλοι να γίνουν με άσπρα μαλλιά, καραφλοί και με 10 παιδιά θα έχουν περάσει στο ανδρικό πάνθεον ως... άκηδες.

Τις περισσότερες φορές πρόκειται για γόνους φαλλοκρατικών ή μητριαρχικών οικογενειών. Στην πρώτη περίπτωση, οι απογονο...άκηδες έχουν πάσχουν από το λεγόμενο "φθόνο" του πέους. Μην σοκάρεστε τσοκαράκια μου. Τα παιδιά αυτά που δεν γίνονται άνδρες "μισούν" υποσυνείδητα τον πατέρα τους, ο οποίος είναι επιτυχημένος και τον ανταγωνίζονται ανεπιτυχώς. Μένουν γνωστοί ως...άκηδες αφού δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν το πατρικό πρότυπο.
Στην άλλη περίπτωση, έχουμε την αυταρχική μητέρα που με την υπερπροστασία και την καταπίεση "ευνουχίζει" το αγορ ...άκη.

Οι παντοτινοί ...άκηδες είναι ως επί τω πλείστον παιδιά συμπλεγματικά, ανίσχυρα να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα και κρύβονται πίσω από την ομπρέλα των γονιών τους. Ζουν σε ένα νεφέλωμα, θεωρούν ότι είναι το κέντρο του κόσμου και ότι όλοι γύρω τους γυρίζουν ... Υπηρέτες τους.
Αγνοούν ότι αν χάσουν το δεκανίκι τους, δηλαδή τους γονείς τους, δεν μπορούν να κάνουν βήμα. Κανείς δεν τους υπολύπτετε, απλά τους ανέχονται για χάρη του βασιλικού, γονιού τους.

Αλλά λέμε για τους καρπαζοειπράκτορες, το ζητάει ο σβέρκος τους... Σίγουρα θα τους θυμόσαστε από τα παιδικά σας χρόνια. Όχι αυτούς τους -άκηδες οι οποίοι μεγαλώνοντας χάνουν την ονομαστική κατάληξη. Μεταμορφώνονται σε Κώστας, Γιώργος, Γιάννης, Βαγγέλας, Μπάμπης...

Αναφερόμαστε στους (κωστ..)ή (λαλ..)- άκηδες for ever! Θέλεις να τους δώσεις τα κλειδιά του αυτοκινήτου να στο πανε για πλύσιμο με αντάλλαγμα μια τσίχλα. Τσου ρε ...ακη!