Αφιερωμένο...

ΑΠΟΨΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ...

Απόψε και πάλι η σκέψη μου σε σένα.
Άλλη μια μέρα γυρίζω στα περασμένα.
Ευχή στο Θεό μου για να σε δω.
Αν και ξέρω πώς είναι ουτοπικό.

Μαχαιρία είναι ο πόνος και η θλίψη με πνίγει,
καυγάς με τον εαυτό μου που όμως δεν λήγει.

Σαν ταινία παλιά οι στιγμές μας
στο νου μου γυρίζουν
όσα ονειρευτήκαμε στη ζωή
και σε θυμίζουν!

Απόψε και πάλι η σκέψη σε σένα
μου θυμίζει τα λάθη τα περασμένα
Αν είχα μια ευκαιρία ξανά να σε δω
θα σου έδειχνα μέσα απο τα μάτια μου
πόσο σε αγαπώ!!!

Μαχαιρία είναι ο πόνος και η θλίψη με πνίγει,
καυγάς με τον εαυτό μου που όμως δεν λήγει.
Απόψε και πάλι εσύ είσαι εδώ,
μές τους καπνούς το αερικό!


*Σήμερα ο εκνευρισμός με τις "φίλες", ο θυμός και η θλίψη μου ξεκλείδωσαν εκείνη την πλευρά του εαυτού μου που είχα εγκαταλείψει. Έτσι γεννήθηκε το άνωθεν ποίημα.

Marlen Kaffen


Το αγαπημένο μου τραγούδι να συνοδεύει το ποιήμα καθώς μπαίνουν οι στιχοι στην ψυχή σας.

Μια νέα σελίδα σε ένα παλιό βιβλίο... της Νέας Δημοκρατίας

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι επίσημα με συντριπτικό ποσοστό ο νέος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ο άνθρωπος που κατόρθωσε να βάλει την δική του πινελιά στην μαύρη εποχή της δεκαετίας του '90, όταν μετά από πολλές εκλογικές διαδικασίες ο πατέρας της συνυποψηφίου του για την αρχηγία της ΝΔ, Κων/νος Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός. Με την "Πολιτική Άνοιξη" έριξε την ακάθαρτη κυβέρνηση του παραπάνω, παρά το γεγονός ότι ευαγγελλιζόταν την Κάθαρση κι έσυρε έναν αθώο στο Ειδικό Δικαστήριο.

Υπήρξε ο πιο νεός, και όμορφος θα προσθέσουμε εμείς τσοκαράκια μου, υπουργός Εξωτερικών. Αυτοδημιούργητος, μακριά από την κάπνα των πολιτικών τζακιών και ο μόνος που κατόρθωσε να σπάσει τον κώδικα DNA της οικογενειοκρατίας στον πολιτικό στίβο.



Εμείς πέρα απο την ενωτική του στάση, την διαύγεια στην πολιτική του πορεία, πρέπει να θυμίσουμε, γιατί τι τσοκαράκια θα ήμασταν εξάλλου, ότι είχε συνάψει σχέση με την Απόλυτη Ελληνίδα Σταρ, Άννα Βίσση... Το καλό του γούστο φάνηκε από νωρίς. Ένας μύθος περιέβαλε το όνομά του, μιας και φημίζεται ότι η κόντρα της με την Βανδή, είναι πολύ παλιά τότε που η δεύτερη ως Δαπίτισσα, είχε κάνει ένα one night stand μαζί του και μετά δεν της τηλεφώνησε ποτέ. Όλα για τα μάτια του Αντώνη έγιναν.



Σήμερα για την Νέα Δημοκρατία ξεκινά μια καινούργια πορεία. Στο τιμόνι της αρχηγίας θα είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Το κόμμα γυριζει μεν σελίδα, αλλά στο ίδιο βιβλίο. Δηλαδή δεν ακυρώνονται οι προηγούμενες σελίδες του. Η επόμενη μέρα θα βρει την Ντόρα Μπακογιάννη με το παγωμένο της χαμόγελο, να μαζεύει τα κομμάτια της ήττας της και να σκέφτεται πώς θα χτίσει ξανά το προφίλ της. Ένας δρόμος της μένει και είναι η απόσχιση από το κόμμα που μόνο λύπες χάρισε τόσο στην ίδια όσο και στον Επίτιμο, πατέρα της.

Ο Αντώνης Σαμαράς μας έχει συνηθίσει μόνο σε Υπερβάσεις. Θα οδηγήσει το κόμμα στην εξουσία, να και είμαστε καταπράσινα τσοκαράκια. Την αλήθεια όμως πρέπει να την λέμε. Κι όπως μας είχε πει ένας φίλος, "Ο Αντώνης και Υπουργός θα γίνει επί Καραμανλή και Πρωθυπουργός θα γίνει... Σας το φωνάζω από το 2004". Απόψε συγχαίρει τον πρόεδρο και φιλο του!


Τέλος, ο Αντώνης Σαμαράς σπάει την πολιτική αλυσίδα του DNA, αυτή που μας κληροδοτεί Πρωθυπουργούς και Προέδρους Δημοκρατίας. Άξιος ο νέος Αρχηγός. Η δουλειά του θα είναι να οικοδομήσει ένα δυνατό κόμμα. Να ενώσει Μητσοτακικούς, Καραμανλικούς και νούμερα - κυριολεκτικά και μεταφορικά.

ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ:
Πρώτον, ότι εξαιτίας σου άνοιξαν τα σύνορα και ήρθαν οι εχθροί μας στην Ελλάδα. Όχι οι αδελφοί μας Βορειοηπειρώτες, αλλά οι οπαδοί του Χότζα. Εκείνοι αν θυμόσαστε οι γνώστες της ιστορίας, στους Βαλκανικούς πολέμους μας σκότωναν με τα κονσερβοκούτια και θέλουν ακόμη την Ήπειρο.
Δεύτερον, ότι ευτυχώς εξαιτίας σου ο Μητσοτάκης δεν ξεπούλησε το όνομα της Μακεδονίας μαζί με τις βαλίτσες με τα μετρητά και τους αμφορείς.

Περιμένουμε να επανορθώσεις... και τα δύο, γιατί ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ. Οι λαοί που δεν έχουν μνήμη δεν έχουν μέλλον!

Εγώ ρουφιάνους δεν έχω... ούτε είμαι η ίδια!

Πώς είναι δυνατόν να ισχυρίζονται ορισμένες ότι έχω ρουφιάνους. Δεν χρειάζεται από προσωπική εμπάθεια για κάποια πρόσωπα να τα σπιλώνουμε χωρίς στοιχεία. Αλλά πιαστήκατε στην φάκα, και όχι της Βασίλισσας, αλλά την απλή κλασική, παραδοσιακή φάκα των ποντικών.

Τσοκαράκια μου, ξεσκεπάζεις την πανάρχαια τέχνη του "θάβειν" εστί "φιλοσοφείν" και μην έχοντας άλλο σκαλί να κατεβούν, χωρίς να είναι προνοητικές μόνο κουτοπόνηρες οι κότες, εκτοξεύουν ύβρεις εναντίων άσχετων ατόμων. Αλλά έτσι είναι όταν η φωλιά είναι λερωμένη, και σε τσάκωσαν να την λερώνεις με λάσπη στον ανεμιστήρα, θα προσέθετα, τότε αρχίζεις και την πετάς κι όποιον πάρει η εμπάθειά σου.

Δεν χρειάζομαι ρουφιάνους, τσάτσους και προδότες. Απλώς έχοντας θητεύσει δίπλα σας ξέρω πολύ καλά πώς λειτουργείτε. Με πηγαδάκι, μηχανισμούς και μηχανορραφίες.

Και μπέρδεψες κάτι για γκόμενους και ότι είμαι τρελή. Αλλά έτσι είστε όλοι του συμφέροντος. Κρίμα που ξεχνάτε όλες τόσο γρήγορα! Λες και δεν ήμουν αυτή που στεκόμουν πάντα δίπαλ αλλά απέναντι. Κρίμα. Αυτά με κάνουν να πρέπει να απαντήσω εξ ονόματος της αχαριστίας.

Για τα περί γκόμενων... απλά έχω να πω τούτο: "όταν πας με γκόμενο ειναι τόσο σπάνιο γεγονός που το βγάζεις σε πανό!" Επί τούτου για να σε βοηθήσω να διαδοθεί πιο γρήγορα, το βάζω κι εγώ ως αστερίσκο στις τσοκαρίες. Ναι, ανάψτε πολυελαίους, She did it!!!

Να πάψετε την σεναριολογία και ιστορίες συνωμοσίας σε βάρος σας. Σε αυτά πρωτομάστορας είναι άλλο τακούνι, μάλιστα καρφί. Αλλά δεν υπάρχουν φίλοι αφού συνασπίζονται κατά το δοκούν. Μόλις γυρίσεις την πλάτη η μαχαιριά είναι αναπόφευκτη! Απλά για την ιστορία δεν ξεχνω, εγώ και η Κύπρος. Εμένα στα δύσκολά μου με στηρίξατε, αλλά κι εγώ ήμουν εκεί σε όσους με άφησαν να είμαι δίπλα τους και δεν πάσχουν από κρυψινισμό! ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ όσες στιγμές περάσαμε, αλλά όταν αλλάζει ο καιρός με πονά... η πισώπλατη μαχαιριά!

Αν δεν είστε κότα ελάτε να ξεκαθαρίσουμε...

"Να θυμάσαι ότι τα συναισθήματα δεν εκφράζονται μόνο με λέξεις, αλλά και με πράξεις".

Καλό ειναι να το θυμούνται οι "φίλοι"... Και μου το απέδειξαν περίτρανα με τις πράξεις τους. Η μία με θάβει με την άλλη πίσω από την πλάτη μου. Όσο για τα "δεν ασχολούμαι δεν είναι πρόβλημά μου", τα έχουμε ξανά ακούσει. Και έχεις δίκαιο δεν είναι πρόβλημά σου, γιατί απλώς εσύ δημιουργείς τα προβλήματα.

Αλήθεια, απέδειξε πόσο φίλη είσαι και στην άλλη σου φίλη. Ξέρεις με τι; Ήταν ανατομικό το στρώμα;


Α, και να ξέρετε ότι έχουμε κι εμείς πίσω μας ανθρώπους που δεν θέλουν να μας βλέπουν να πονάμε και δη από άτομα που τους χαρίσαμε την καρδιά μας!


Ν Τ Ρ Ο Π Η...

Μίλα μου .... ναι μίλα μου!

Πού χάθηκες αγόρι με τον ήλιο τα μαλλιά; Σε γυρεύω παντού... Άγιε μου Βασίλη μπορείς να μου τον φέρεις αυτά τα Χριστούγεννα;

Το φωνάζω, το δημοσιεύω παντού ακόμη και στα πιο γνωστά blog. Τι να κάνω να βάλω αγγελία στα "ΝΕΑ"; ΣΕ ΓΥΡΕΥΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ κ. Πέτρεεεεεεεεε!!!

Λέτε να έχει δίκαιο η Άντζελα;

Ποια Άντζελα; Μα η lady τσοκαράκια μου. Λέτε να έχει δίκαιο όταν ερμηνεύει μοναδικά το άσμα, ασμάτων "Είναι κάτι χαρακτήρες τελειωμένοι..." Τι να κάνουμε οι τελειωμένοι μπήκαν μόνοι τους στην...

Black List και χωράει πολλούς!!!




*Διευκρίνιση δεν εννοώ ΕΣΕΝΑ, μην γράφεις πάλι status τύπου, "Ντροπή", "Δεν το περίμενα αυτό!!!" ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΣΕ ΕΣΕΝΑ... κατάλαβες τσοκαράκι;

Βρε η κλαίουσα πού χάθηκε;

Λογικό είναι τσοκαράκια μου με τέτοια νούμερα τηλεθέασης να μην γνωρίζει κανείς αν ακόμη έχει εκπομπή στον τσοκαρίστικο μικρομέγαλο σταθμό. Αυτό που γνωρίζουμε σίγουρα από in side information, είναι ότι ο νούμερο 2 του σταθμού την έχει αφήσει στο έλεος της. Δεν πρόκειται να έχει εκπομπή του χρόνου κι ας κλαίει. Κλαίουσα είναι θα κλαίει, τι θα κάνει ρεπορτάζ. Άντε το πολύ πολύ να κατεβάσει τόννους σοκολάτας και να απειλήσει να φάει και κανέναν συνεργάτη της. Έχει το θράσσος η ά-χαρη να του τηλεφωνεί κιόλας. Κροκοδείλια δάκρυα, αλλά από βουλιμικό άνθρωπο τι περιμένεις. Γιατί οι χοντροί έχουν μεγάλη καρδιά όπως λέει ο λαός μας, οι βουλιμικοί, όμως έχουν μόνο μεγάλο στόμα. Μέχρι και η τίποτα δεν άφησε ατάφια την έχει αφήσει μόνη, σου λέει 5 λεπτά θα κλάψει και θα τελειώνει. Υπονοώντας τους 5 μήνες που έμεινα, εξω οι γιορτές, για να κοπεί δια παντώς από την τηλεόραση.
Κλαίουσα μόνο το show του Uri Geller σου έμεινε μήπως κάποιος μένταλιστ κάνει κανένα θαύμα και έχεις του χρόνου εκπομπή!

Στείλτε τις τσοκαρίες σας!

Γιατί είμαστε εδώ τσοκαράκια μου... Για να παρέχουμε ψυχολογική υποστήριξη και για να τα κάνουμε όλα τακούνια και stilletos κατά το λαϊκό, γυαλιά καρφιά! Στείλτε μας τις τσοκαρίες σας, τα κουβάρια σας και τις κακίες σας. Εμείς θα τα δημοσιεύσουμε ακόμη και υβριστικά.

Ακόμη αντιστέκομαι... για πόσο;

Υπάρχει κάποιος, όχι Θεός, γιατί τα τσόκαρα έχουν μόνο σχεδιαστές και τσαγκάρη, ένα παντοδύναμο τσοκαρο να μου εξηγήσει γιατί ασχολούμαι ακόμη; Μπορείτε να μου πείτε γιατί μου έχει εξιτάρει τη φαντάσια μου; Η ώρα είναι περασμένες δυο! Έχω μια ψυχολογία σήμερα που άγγιξε πάτο και όμως τσοκαράκια μου σκέφτομαι να του τηλεφωνήσω να πάμε για ποτό. Κάτι με κρατά όμως, σαν να μην πάει το χέρι μου. Φρονώ ότι θα κάνω ένα βήμα που θα μετανιώσω. Εξάλλου φημίζομαι για τα λάθη μου!
Τελικά δεν θα του τηλεφωνήσω. Ένα τσόκαρο πάντα δέχεται κλήσεις δεν κάνει. Άσε που θα το μάθουν όλοι γιατί είναι και μαρτυριάρης! Πού παώ και μπλέκω, σε τι κουλές ιστορίες, λες και δεν μου φτάνουν τα όσα βιώνω. Αντιστέκομαι στεναρά, για πόσο δεν ξέρω όσο αντέξει το σχοινί (κοινώς τα νεύρα μου και τα τακουνάκια μου). Ένα φωτεινό σήμα μου δείχνει ότι θα είναι ΤΟ ΛΑΘΟΣ.

Βλέπετε ο αυθορμητισμός στα τσόκαρα δεν βγαίνει σε καλό. Ο "γόης" του δευτερόλεπτου μπορεί να είναι ήδη με κάποια άλλη και να το παίξει πολύυυυυυ "είμαι και πολύ ωραίος" βεβαίως-βεβαίως στην απάντηση της κλήσης μου. Όχι, όμως δεν θα του δώσω τη χαρά.

Προτιμώ, που λέει ο λόγος να ξανακυλήσω στο βινύλ και τα κινέζικα τσόκαρα, παρά σε αυτόν κι ας είναι και επώνυμος! Φωνές, ακούω φωνές... πιο πιθανές είναι αυτές. Αχ, αλήθεια τι θυμήθηκα νυχτιάτικα...

Who let the dog out no20?

Για να μην είμαστε και αχάριστοι... Ο σκύλος ο μαύρος ο ταμ-ταμ-ταμ υποστήριξε και αυτός την επιστροφή μας. Μπορεί να έσκουζε με τον γνωστό του τρόπο το όνομά μας και να γέμισε με λίγα παραπάνω σάλια το γραφείο αλλά υπήρξε τελικά για μια στιγμή, άγνωστα τα κίνητρά του, πιστός! Ποιος να το πίστευε ότι το σκυλάκι το κανείς μην το είδατε κανίς, θα εκτιμούσε μια τσοκαρία. Θα επιδοκίμαζε την επιστροφή της και δεν θα την υποβίβαζε. Μέχρι και σε καλλιστεία σκύλων σκέφτηκε να μας πάει, αν και τσόκαρα! Αυτό θα πει συμπαράσταση.

Τα νέα της φακλάνας!

Διακόπτουμε τον οίστρο μας για να σας γράψουμε τα νέα της φακλάνας. Η γνωστή σε όλους φακλάνα, η αλλιώς μιρελλίνα-κουρελίνα, πήγε σε δυο ραντεβού για δουλειά. Για πραγματική δουλειά, όχι της λούφας και του τσιγάρου - ένα τσιγαράκι να κάνω και ήταν 100άρι... Εκεί όπου το "γλείφειν" δεν πιάνει και οι "παντρεμένοι" εκτός από ψυχή έχουν και γούστο! Φυσικό ήταν τα χρήματα να είναι λιγότερα, μιας και δεν έχει γνωστό τον ιό της γρίπης, τον παντοτινό -άκη και για τόσο μικρή προϋπηρεσία δεν θα της προσφέρουν γη και ύδωρ!!!
Σε λίγο θα ζητούν και οι εισαγόμενες οι πρώην και οι επόμενες τα ίδια χρήματα με εμάς επειδή καλούν τους πεθαμένους, μην τρελαθούμε κιόλας τσοκαράκια μου. Και μην ξεχνάτε στις όρκες λέμε ΝΑΙ, στις φακλάνες λέμε ΟΧΙ!

Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν!!!

Είναι σαν το παλιό κρασί. Μόνο που όταν έχεις να κάνεις με πρόσωπα ίσως να μην ειναι κρασί, αλλά ξίδι. Με μαθηματική ακρίβεια, χωρίς να χρειάζεται να είσαι της ΝΑΣΑ, ξέρεις ότι θα σε προδώσουν και θα αποδειχθούν κατώτερα των προσδοκιών σου. Κρίμα... Έρχονται και Χριστούγεννα να τους ευχηθώ ο Αγιος Βασίλης να τους φέρει "καρδιά" που σίγουρα δεν έχουν και "φίλους" γιατί έτσι όπως βαδίζουν - να γιατί είμαστε τσοκαράκια γιατί ξέρουμε να ισορροπούμε σε όλα τα μήκη και πλάτη - θα μείνουν μόνοι τους.

Ο κρυφός ρόλος του Γενικού wanna be γενικώς στην επιστροφή της τσοκαρίας

Θελετε πιστέψτε το θέλετε όχι, είναι εκείνος που με ήθελε πίσω. Ίσως και ο μοναδικός που πάλεψε πολύ. Παρακαλέσε όσο δεν παίρνει, εν αντιθέσει με άλλους που την υποτιμούν πολύ!!! Πήγε στην αρσενική τσοκαρία και μίλησε με τα πιο θερμά λόγια. Έπιασε την θηλυκή Larry King με τα κόκκινα χείλη και στόλισε την τσοκαρία με τα καλύτερα πλουμίδια... Αλλά η επιστροφή δε μπορούσε να γίνει. Μπήκε δάχτυλος, για να μην πούμε παρωνυχίδα και παρεξηγηθούμε πάλι!
Αυτή τη φορά ο Γενικός wanna be γενικώς που θα τα καταφέρει καθώς πάει... υπήρξε απλά ΑΨΟΓΟΣ! Λυπούμαστε που αποδειχήκαμε για άλλη μια φορά τσόκαρα ολκής!

Η πόρτα έκλεισε βαριά πίσω μου...

Τσόκαρο δεν ειμαι, τι θα έκανα τρελές τσοκαρίες. Γύριψα να με πάρουν πίσω στο γραφείο του αρσενικού τσόκαρου, όμως ήθελαν να κουτσουρέψουν τις αρμοδιότητές μας, βλέπετε η αυλή έχει άλλες Κυρίες τώρα. Ακόμη και το κασέ μου ήθελαν να μου ρίξουν. Δεν το συζητώ για το τακουνάκι μου, αυτό το κοιτούσαν και πριονιζόταν. Χώρια που θα χαλούσαμε τις καρδιές μας με φίλους. Ουδείς ήθελε το τσοκαράκι πάλι στα πόδια του... Αλήθεια τόσο κακό έχω κάνει; Απέμεινα κι εγώ μόνο τσόκαρο ψάχνει... πόδι για να στεγαστεί. Ας βάλει λοιπόν ο Θεό το πόδι του, γιατί το χέρι του δεν βλέπω.

Αχ, δε θα ξανά 'ρθει το καλοκαίρι... Θα τα πούμε με όλους από την καλή μα κυρίως από την ανάποδη!!! Η βασιλεία των τσοκαριών θα ξαναβασιλέψει και ούτε τσαγκάρης, ούτε μανικιουρίστρα ούτε ποδόλουτρο δεν με κουνά. Γιατί καλό είναι να θυμόμαστε ότι έχει ο καιρός γυρίσματα.

Σας θυμίζουμε...

Πάντα υπάρχει χώρος για να φιλοξενήσουμε τις τσοκαρίες και τις κακίες σας. Με ονοματεπώνυμο ή χωρίς, αρκεί να στείλετε ένα mail στην τσοκαροδιεύθυνσή μας: tsokaries@gmail.com. Εδώ μπορείτε να τα κάνετε όλα μαλλιοκούβαρα.

Η ανιδιοτέλεια είναι συνώνυμο της ανοησίας!!!

Δεν πίστευα οτι οι ανιδιοτελείς πράξεις και ο αλτρουισμός θα μπορούσαν απλά να καταδεικνύουν την ελαφρότητα του μυαλού ενός ατόμου. Κι όμως τσοκαράκια μου, όποιος κάνει καλές πράξεις στην εποχή μας, χωρίς αντάλλαγμα είναι Βλάξ...
Η ανιδιοτέλεια είναι συνώνυμο της ανοησίας. Γιατί μόνο ανόητος μπορεί να είναι εκείνος που ξοδεύει τον χρόνο του άσκοπα, για να βοηθήσει "φίλους" που δεν το αξίζουν! Το έχουμε ξαναζήσει, δεν υπάρχουν φίλοι, με μαθηματική ακρίβεια θα σε προδώσουν!
Καλά τα είπε ο Θεός, ο Στέλιος
"Απ' τους φίλους, π' αγαπούσα, δεν το φανταζόμουνα πώς μια μέρα θα πονούσα, και θα προδωνόμουνα Νόμιζα πως ήταν φίλοι, κι όμως με προδώσανε..."

Αφιερωμένο:

Ο μεγάλος θυμός!

Ο θυμός είναι μια κατάσταση του οργανισμού μέσα από την οποία εκφράζουμε τσοκαράκια μου την αγανάκτηση μας σχετικά με μια κατάσταση. Νιώθεις το αίμα να βράζει, μια έξαψη σε όλο το σώμα και σιγά-σιγά η κοχλάζουσα κατάσταση φτάνει μέχρι το κεφάλι. Θαρρείς ότι θα εκραγεί από την πίεση.
Είμαστε μια μεγάλη χύτρα... που ξεχύλισε.
Ουρλιαχτά. Φωνές. Καμία φορά - όταν δεν έχεις φτάσει στο Reiki 3 να έχεις αυτοέλεγχο - η χειροδικία είναι τόσο κοντά. Αισθάνεσαι και το κάνεις, να ξεσκίζεις τις σάρκες του άλλου.
Κάπως έτσι τσοκαράκια μου έχει βγει η έκφραση, μου γύρισε το μάτι. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Παίρνει στροφές και γυρίζει και γυρίζει, κι όποιον πάρει ο Χάρος. Καλύτερα να πάρει αυτόν που φταίει κιόλας, είναι πιο δίκαιο. Ο μεγάλος θυμός είναι για άτομα που νιώθω ότι καταχράστηκα ή πρόδωσαν την εμπιστοσύνη μου.
Για εκείνους που η λέξη "φίλος" είναι συνώνυμο του "μύλος". Γιατί επιδίδονται σε τσοκαρίες... και ύστερα βγαίνει σε έμας η φήμη.
Θέλεις να τους βρεις και να τους θάψεις με τα γυμνά σου χέρια ζωντάνους, τους "απιστους"... Αλλά εδώ είναι η Κόλαση, εδώ και ο Παράδεισος... Όπως λέει κι ένας κάποιος ..."ΦΙΔΑΚΙΑ"!!!

O ψαλιδοχέρης παππούς vs γενικού δερβέναγα

Μια νέα κόντρα έχει ξεσπάσει στο μικρομέγαλο τσοκαρίστικο σταθμό. Μαθαίνουμε τσοκαράκι μου ότι έχουν βγει για τα καλά τα ψαλίδια και τα μαχαίρια. Ο γενικός δερβέναγας, με τις κουτσουρεμένες αρμοδιότητες που πλέον είναι γενικός ειδικώς, έχει ξεκινήσει άγρια κόντρα με τον ψαλιδοχέρη παππού. Γιατί ο παππούς μπορεί να πήρε την θέση που χρόνια ονειρευόταν την ώρα που χτυπούσε με του γουδοχέρι τον κόλιανδρο, την ώρα που τελειώνε το 15ο βιβλίο του και χαλάρωνε βλέποντας την τσοντούλα του μετά το δελτίο του Mega, όμως λογάριαζε χωρίς τον πρώην γενικό γενικώς.
Αυτή την ατάκα του, "Σήμερα έχουμε πάρτι" με την παραίτηση του γενικού πληρώνει κάθε μέρα. Ο εξπέρτ στο να υποσκάπτει θέσεις και να πριονίζει καρέκλες τον αφήνει ακάλυπτο και όχι άδικα στο αρσενικό τσόκαρο. Κοινώς παίζουν το παιχνίδι, "ο θάνατός σου η ζωή μου".

Αλλά καθώς δείχνουν τα πράγματα ισχύει η παροιμία, "Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένον αχυρώνα". Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος θα έχουν για καιρό τον θώκο και τα αξιώματα...
Καμία φορά η ιστορία παίζει άσχημα παιχνίδια σε όλους. Έτσι κι εδώ!!! Ο "από πάνω" θα κατεβάσει τον γενικό στο γενικό, τον ψαλιδοχέρη μα κυρίως στο αρσενικό τσόκαρο.
Κι έπειτα ενδιαφέρον θα έχει να εστιάσουμε την προσοχή μας σε ποιον θα ασκηθεί veto. Μόνο που εδώ τα δαχτυλίδια έχουν χαθεί από την εποχή του "Σοφού που ήπιε το κώνειο", μιλάμε πια μόνο για το γοβάκι της "σταχτομπούτας".

Έπεσαν οι μάσκες. Ποπ κορν, σάμαλι, πατατάκια, αναψυκτικά γιατί "Αρχίζει το ματς"!!!

Λέτε οι "τσοκαρίες" να γίνουν η νέα σας ραδιο-φονική συνήθεια;

Η πρόταση έγινε από εκεί που δεν το περιμέναμε. Από αλλού λέγαμε θα μας αξιοποιήσουν, όμως υπάρχουν πάντα ιδιαίτεροι τύποι, με παράξενα γούστα και λάτρεις των λεκτικο"φονικών" μας ενστίκτων, που θυμίζουν του Kiss κι ας μην θέλεις να τους Kiss. Αφού πρίγκιπες δεν θα γίνουν ποτέ... Αλλά μήπως κι αυτοί που λογίζονταν για πρίγκιπες δεν αποδείχθηκαν γλοιωδέστεροι και από τους βατράχους, βρε και κεξ κουάξ, κουάξ και δεν είμαστε και βλαξ.

Πίσω πάλι μετά το flash, οι τσοκαρίες δέχτηκαν πρόταση να γίνουν μια ραδιοφωνική συνήθεια. Να σας κρατούν συντροφία, να τα κάνουν όλα μαλλιά κουβάρια και με τις ευλογίες όλων. Το μόνο κακό είναι ότι τα καυστικά και δηλητηριώση σχόλιά τους θα πρέπει να τα "ντύνουν" μουσικά με ροκιές. Ενώ ειμαστε του μπουζουκιού και του παλουκιού.

Για να δούμε πόσο θα μας αντέξει το σχοινί!

Απάντησέ μου γιατί...

ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΤΟ "ΦΑΕ ΕΝΑ ΜΑΛΑΚΑ ΝΟ2"

To δηλητηριώδες κείμενο "Φάε ένα μαλάκα" πολλοί έσπευσαν να το καρπωθούν. Βλέπετε τσοκαράκια μου όλοι οι γκόμενοι, οι πρώην και οι επόμενοι, είδαν τον εαυτό τους μέσα στα γραφόμενα. Γιατί μην νομίζετε, δεν είναι και τόσο αναίσθητοι οι άνδρες... Κατά βάθος ξέρουν ότι είναι "ΜΑΛΑΚΕΣ" απλώς δεν τον παραδέχονται. Σκέφτονται σαν κατίνες - κι ας λένε εμάς "Λούλες" - την πατάνε την μπανανόφλουδα, γλιστράνε πάνω μας, αλλά εκεί στο σλάλομ τους βγαίνει το χούι! Σωστά λέει ο λαός, "Πρώτα η ψυχή και μετά το χούι", έτσι ειναι και στην περίπτωση σου Μαλάκα.
Θέλει να σε δει, θέλει να σε ακούσει, σε σκέφτεται, όμως ξύνει τα "άξυστά του" με μανία παίρνει το ύφος του "κουκλακίου" με την γλώσσα να φουκώνει το αριστερό του μάγουλο, ένα χάχανο ασυναίσθητα βγαίνει από το στόμα του και αφήνει ιστορία με την ατάκα του: "Θα δούμε".
Αποκτά μια αυτοπεποίθηση κίβδηλη, μιας και εσύ του την έχεις χτίσει με τα μηνύματά σου, τα τηλέφωνά σου, το ενδιαφέρον σου και τελικά σου ρίχνει και χυλόπιτα ο μπανανοφλουδοπατημένος.
Το στυλ "Είμαι και πολύ γκόμενος" - και εμείς σε έκανες, θα συμπληρώσουμε εμείς τσοκαράκια μου - του δινει το ελεύθερο να σου λέει ότι θα κοιτάξει και το ατζεντάκι του. Α, όχι, όχι δεν θα το ανεχτούμε αυτό. Απάντησε ρε, μην σε βάλω να τραγουδάς τον υμνο της Σαμπρίνα, "Φταις" με όλα τα "σου" που θα τα πεις "θου" και το παίζει ο Θέμος διαρκώς.

Θέλω να βγούμε!

Την πάτησα μαζί σου. Είναι γεγονός. Δεν με κρατούν τα τσοκαράκια μου. Είναι στο πάτωμα και περιμένω ένα σου μήνυμα, ένα τηλέφωνο. Θέλω να βγούμε. Αυτό θέλω να σου πω, αλλά δεν βγαίνουν τα λόγια από το στόμα μου. Θέλω να σε δω από κοντά. Τόσο κοντά που να αλληθωρίσεις Να μυρίζω το κορμί σου. Να χάνεσαι μέσα στα μάτια μου. Για σένα τα λέω. Ξέρω ό,τι το θέλεις κι εσύ. Επειδή είμαι χωρίς αυτοπεποίθηση μπορείς να μου το ζητήσεις εσύ; Περιμένω απάντηση... Η Αρχι-τσοκαρία.

Ξενέρωμα...

Έχω φάει τρελό ξενέρωμα τσοκαράκια μου. Δεν μου αρέσει κανείς και τίποτα. Δεν έχω όρεξη να κάνω νέες γνωριμίες, αλλά και οι νέες γνωριμίες μου θυμίζουν τόσο πολύ τις παλιές που απαξιώ. Καμιά φορά μου περνά από το μυαλό μου να το γυρίσω. Να ξεκινήσω την παρέα με την Σαπφώ, την ποιήτρια από την Μυτιλήνη. Ξενερώνω με όλους τους ατελείωτους εραστές. Παρουσιάζονται ως το ιδανικό, το διαφορετικό και καταλήγουν να είναι ακόμη ένα σχέδιο στην ίδια ταπετσαρία. Τόσο ίδιοι, τόσο προβλέψιμοι. Αν εχεις στραβοπατήσει τσοκαράκι μου και έχεις φάει τα μουτράκια σου τόσες φορές, τότε... προτιμάς την "σόλο" πορεία.
Αλήθεια θα ήθελα να μάθω από κάποιον ειδικό, υπάρχει αντίδοτο για το ξενέρωμα;

O τελευταίος άνδρας επί γης την έχει δει πολύ άνδρας

Είναι δυνατόν να με κατηγορεί ότι του τηλεφωνώ μεσάνυχτα και μάλιστα με αποκρυψη; Εγώ "τελευταίε άνδρα επί γης" δεν χρησιμοποιώ απόκρυψη, φημίζομαι για τις 39 αναπάντητες με αριθμο. Κακομοίρη, ό,τι κάνω μόνο με ονοματεπώνυμο. Απειλείς και με Εισαγγελέα. Φοβήθηκα τώρα. Ψάξε καλύτερα το "σόι" και όχι εμένα. Εγώ δεν είχα ποτέ την πρόθεση να σε τυλίξω. Και τώρα θα στο πω, "Ξύπνησα οι σκλάβοι... ξεπεσμένε μπον βιβέρ!"

O παππούς ψαλιδόχέρης ψαλιδίζεται

Τελικά ο παππούς ψαλιδοχέρης έμεινε μόνος του. Αλλά ανίκανος καθώς είναι και γέρος για να ανταποκριθεί στα ζητούμενα ενός μέσου για νέους ανθρώπους το οδηγεί στον πάτο.
Τόσο πάτο που μόνο νάνοι θα μπορούν να βλέπουν τις μετρήσεις του.
Βλέπετε τσοκαράκια μου όταν ένας άνθρωπος έχει συνηθίσει να ψαλιδίζει κείμενα κατά βούληση, να εξυπηρετεί πράσινα συμφέροντα και να ενδιαφέρετε μόνο για το γλείφειν... τότε βρίσκεται πολύ κοντά στο Καιάδα.
Είναι σαν τους παππούδες που βλέπουν ότι δεν κατόρθωσαν να μεγαλουργήσουν στα νιάτα τους και τρέχουν μπας και προλάβουν το τρένο. Μα δεν υπάρχει πια αντοχή, οι δυνάμεις τους εγκαταλείπουν και η γλώσσα τους όσες βωμολοχίες κι αν χρησιμοποιήσουν δεν θα συνταυτιστεί με τους νέους.
Έτσι ο ψαλιδοχέρης ζηλεύει τους νέους που κατακτούν θέσεις και τις επωφθαλμιά. Τελικά με τις ραδιουργίες του την άρπαξε ο παππούς!!! Αλλά μάλλον θα τις αρπάξει κι από τα άγρια θηρία της ζούγκλας... της ενημέρωσης. Ο ψαλιδοχέρης θα ψαλιδιστεί σύντομα.

Θέλω να κλαίω πάλι και πάλι και πάλι...

Με τα βίας συγκρατώ τα δάκρυά μου να μην πλημμυρίσουν το πληκτρολόγιο. Είναι η θλίψη που με έχει αγκαλιάσει άλλη μια μέρα. Πώς θα περάσει κι αυτή η νύχτα, κάθε λεπτό της μοιάζει με ώρα...
Ακόμη και ο έρωτάς μου ο αγιάτρευτός, αυτός ο ακατανόμαστος τύπος με πλήγωσε. Δεν σηκώνει το τηλέφωνο μόνο όταν έχει ανάγκη. Κι εγώ εδώ να περιμένω!
Να περιμένω τι; Να γίνει θαύμα; Υπάρχει τέτοια περίπτωση; Όχι, τα θαύματα δεν γίνονται. Γιατί τότε δεν θα είχε παντρευτεί καν.
Τσοκαράκια μου, κλαίω και θέλω να ξανακλαίω!!!
Πώς θα ξεπεράσω τα προβλήματά μου; Θέλω πίσω τη ζωή μου. Να γυρίσω κι ας με τρέχουν όλη μέρα κι όλη νύχτα. Να μην παίρνω ποτέ ανάσα. Να ζορίζομαι, να ζορίζομαι.
Ούτε σε εργασιοθεραπέια δεν μπορών να επιδοθώ γιατί απλώς δεν έχω εργασία.
Κουράστηκα. Ξέρετε τι; Θα κάνω τα κάνω όλα κουβάρια... Δεν υπάρχει λόγος να υπομένω κάτι που δεν θα γίνει... Είναι δώρον άδωρον να αλλάξει κάποιος χαρακτήρα, τζάμπα κρατάς λογαριασμό, τζάμπα σωστός με το στανιό!!!!
ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ, το δρόμο σας κι εγώ το δικό μου.

Για το μοναδικό που μετανιώνω είναι ότι επέμεινα τόσο πολύ να σε πάρουμε. Έπρεπε να σε αφήσω να σαπίζεις στην εκπομπή του νεκρού αδελφού. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα!

Μελαγχολία και του Νοέμβρη!

Ο Νοέμβρης έχει φτάσει στα μέσα του. Σε λίγες μέρες έρχονται τα γενέθλια μου. Ξέρετε οι Θιβετινοί - να είναι καλά ο σ' αγαπΩΛ που μας τα έμαθε - λένε ότι τα γενέθλιά είναι η πρωτοχρονιά του κάθε ανθρώπου. Σηματοδοτούν την αλλαγή χρονιάς του και για το λόγο αυτό πρέπει τα περνάμε όσο το δυνατόν καλύτερα.
Πώς όμως, σας ρωτώ τσοκαράκια μου, να είμαι καλύτερα όταν ακόμη δεν δουλεύω, δεν κάνω κάτι που να με ικανοποιεί; Έχω μελαγχολία και τίποτα δεν μου ανεβάσει το κέφι. Υποφέρωωωωωω... αλλά δεν υπάρχει φως από πουθενά. Οι αποφάσεις μου ειναι ειλημμένες και δεν τις παιρνω πίσω. Όταν δείχνεις αδιαφορία, ενώ έχεις κάνει εσύ πολλά βήματα, όταν δεν μπορείς να βρεις μια γωνίτσα για να στεγάσει τα όνειρά του ο επαγγλεματίας, τότε είσαι αξιολύπητος! Είσαι ένας σαδιστής και χαίρεσαι να προκαλείς πόνο στον κόσμο.
Δεν υπάρχει αύριο, δεν υπάρχει τώρα! Θέλω να λυθώ σε κλάματα...

Υ.Γ. Όσο για το "ήγγικεν η ώρα" άκυρο. Με τέτοια ψυχολογία τσοκαράκια μου, πώς να κάνεις και ερωτικά βήματα... Στασιμότητα σε κάθε τομέα!

Ήγγικεν η ώρα!

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα... λέει και το άσμα. Τέρμα τα ψέματα και τα τηλεφωνικά μπερδέματα. Έφτασε η ώρα να δούμε τι κρύβεται πίσω από τον τείχο. Όλο και τρέμω μην είναι το Ζονγκ, αλλά δεν το λέω σε κανέναν τσοκαράκια μου.
Γιατί όλοι έχουμε ελαττώματα κι εγώ τα τύπου "Είμαι θεός" ήλιο καλοκαιρινός δεν τα μασάω πια. Η καλή μου πίστη εξαντλήθηκε... Τα όρια μου επίσης... Για να δούμε τι θα δούμε, λέμε!

Προστατεύστε τις φάλαινες...

ΟΧΙ ΤΙΣ ΦΑΚΛΑΝΕΣ


Είπαμε να προστατεύουμε τις όρκες και τις μαγιόρκες. Ναι είναι θηλαστικά είδη που απειλούνται από εξαφάνιση. Οι φακλάνες είναι απλώς ζώα υπό διωγμόν.
Χαιρόμαστε όλα τα τσοκαράκια μιας και επιβεβαιώνονται όλες οι προβλέψεις μας. Εμείς στην προηγούμενη ζωή μας πρέπει να ήμασταν τσοκαράκια του μάντη Τειρεσία.
Στις φάλαινες λέμε ναι... στις φακλάνες λέμε όχι. Κουρελίνες!!!

Χωρίς λόγια!!!

Απογοήτευση. Αυτό είναι το μόνο συναίσθημα που κυριαρχεί στη ζωή μου. Τσοκαράκια μου, πάλι, μα πάλι γελάστηκα. Νόμιζα ότι μπορεί να άλλαζε η τύχη μου και να έρθει κάτι καλό στο δρόμο μου. Δεν γίνεται όμως να σπάσουμε την παράδοση.
Απογοήτευση. Το τσόκαρο που νόμιζα ότι είναι το ξεχωριστό δεν είναι παρά ένας ακόμη ίδιος με τους άλλους σε χειρότερο βαθμό. Μα γιατί... πώς ξεγελάστηκα πάλι. Ήταν ίδιο με όλα τα προηγούμενα. Καθόλου αναπαυτικό, φρονούσα ότι είναι καλύτερης ποιότητος - μα μια φτηνιατζουρία ήταν. Και μάλιστα εισαγωγής (έστω και εγχώριας εισαγωγής). Χώρια που ήταν και μικρότερο νούμερο... κρατήστε το νούμερο.
Απογοήτευση. Μάλλον γι' αυτό λένε "μηδέν από του τέλους μακάριζε!"
Εγώ μακάριζα την τύχη μου εξαρχής. Λέω τόση θλίψη, τόσο πόνο κι ούτε ένα ευχαριστώ... Μα ο παντοδύναμος τσαγκάρης, τσοκαράκια μου, δεν έχει ποιήσει για μένα τίποτα αξιόλογο μετά το πετροτσόκαρο.
Απογοήτευση. Ακομη ένας άδωνις αποδείχθηκε απλώς αμπαζούρ, ούτε καν άναβε για να φανταστείτε.
NO COMMENT!!! Οργή!

Για να θυμηθούμε πώς ειναι οι άνδρες...

Αγόραροι, για να θυμηθούμε τσοκαράκια μου πώς είναι οι πραγματικοί άνδρες. Πήξαμε στις φτερούδες! Ας μην ξεχνούμε ότι ο άνδρας είναι άνδρας και ψηλά στην σκαλωσιά. Που και που καλό είναι να ρίχνει και καμία σφαλιάρα, γιατί έτσι είμαστε εμείς οι γυναίκες με τα ώπα μας και την σφαλιάρα μας από αυτούς που μας αρέσουν...
Αφιερωμένο στους τελευταίους άνδρες λοιπόν, αφού σε εμάς δεν αρέσει η ατάκα, "Ξύπνησαν οι σκάβοι Αντωνάκη".

Ο playboy και ο μπον βιβερ της σκαλωσιάς!

Είναι σαν να έχεις πολύ ώρα να πιεις νερό και όταν τελικά η πρώτη σταγόνα φτάνει στον ουρανίσκο σου, νιώθεις σαν να φτάνεις σε οργασμό...
Κάπως έτσι ήταν και η συνάντηση μετά από πολύ καιρό με τα κουκλάκια. Ο ένας, ο μελαχρινός, κλασικός playboy. Κοίταζε το ρολόι του, όχι για να δει πότε θα έρθει το ραντεβού του. Δεν πάσχει από το άγχος των θνητών να αποκατασταθούν... Απλά για να περάσει απόν το απεριτίφ στο κυρίως ποτό.
Ο άλλος, μπον βιβέρ, γιατί να το κρύψομεν άλλωστε, με μια λέξη "και του σαλονιού και του λιμανιού". Σαν χαμαιλέων προσαρμόζεται σε όλες τις καταστάσεις.
Ξεκίνησαν με το ύφους του terminator να σκανάρει με το βλέμμα τους πάντες.
Αφού τελείωσαν με το σπάσιμο του πάγου, παρόλο που δεν χρειάζεται πέρασαν στην επίθεση για να αποδείξουν ... είστε πιο έξυπνες από 50 ξανθιές;
Ο τελικός απολογισμός ατάκες τύπου "VIX- για να ξεμπουκώνω όταν έχω κρύωμα- που έγραψαν ιστορία και η επισφράγιση αυτού που λέμε, "Οι τελευταίοι άνδρες στη γη". Να σκεφτείτε, τσοκαράκια μου, ότι παρ'ολίγον να μας πουν, "Λούλα, παντόφλες" αν και δεν έλεγαν καμία μας Λούλα.
Γι'αυτό μην παραξενευτείτε από την εμφάνισή τους που μπορεί να φέρνει λίγο με τους Monty Pythons΄. Μόλις πάρουν το ύφος των "γαμπρών" αμέσως θα καταλάβετε ότι είναι όντως ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΑΝΔΡΕΣ, σταθερές αξίες. Σαν δάνειο με χαμηλό επιτόκιο.

Άλλη μια μέρα δίχως τελειωμό!

Γιατί άραγε είναι very very χολοσκασμένη η "νύφη" των κουδουνιών; Γιατί πάλι ειναι θλιμμένο το τσιτωμένο μαγουλάκι της;
Θυμόσαστε που είχε πάει Αμερική και σας είχαμε δείξει και φωτογραφία της με γνωστό παντρεμένο, επέστρεψε λοιπόν.
Η ψυχολογική της κατάσταση είναι στα ίδια επίπεδα, δηλαδή totally crazy. Δεν έχει βρει δουλειά κι αυτό της την έχει δώσει στα νεύρα. Γιατί να μην είναι η κυρία του κυρίου, το κατάπιε - αν ήθελε ας έκανε κι αλλιώς. Γιατί να μην είναι στην εκπομπή που αγάπησε το καταβρόχθησε - επιλογή της ήταν. Αλλά αυτό παραπάει. Να είναι άτολμη αυτή που έχει κάνει 39 αναπάντητες κλήσεις, αυτή που έχει χτυπήσει κουδούνια και να μην μπορεί να συναντήσει από κοντά λόγω της φοβίας του αύριο με τον άγνωστο Χ;
Έτσι κυλούν οι μέρες, χάνονται κι τελειωμό δεν έχουν. Αχ, τσοκαράκια μου κανείς δεν ζηλεύει την άτυχη τύχη της. So sad...

Ο αμφορέας και η βαλίτσα!

Κάπως έτσι περιέγραψε ο τότε πρόεδρος των Σκοπίων Κίρο Γκλιγκόροφ σε γνωστό μακεδονοτσόκαρο τις ημέρες της Μητσοτοκυβέρνησης. Ο τίτλος περιεκτικός και μυστήριος... "Ο αμφορέας και η βαλίτσα"!
Εμφανίστηκε ο γνωστός αποστάτης - και μοναδικός - να δίνει αρχαία για να ανταλλάξει το όνομα Μακεδονία και βαλίτσες με δολάρια, τόσα που δεν είχε ξαναδει ποτέ ο φτωχός Πρόεδρος ενός κρατιδίου που μέχρι πρότινος κρυβόταν ντροπαλά πίσω από την πολιτική "φούστα" του Τίτο.
Κάπως έτσι ήθελε να γράψει την ιστορία ο μπαμπάς της Ντόρας (όχι της εξερευνήτριας) αλλά τις προαλειφόμενης για αρχηγού κόμματος. Με αρχαιοκαπηλεία και τις μυστηριώδεις βαλίτσες, αυτές που έχτισαν την Mayo. Ναι είναι οι ίδιες βαλίτσες που ετοίμαζε η γραμματέας του Αλαφούζου και πήγαιναν σωρηδόν εκείνη την περίοδο στη Ρηγίλλης.
Αλλά τι να περιμένει κανείς από τον αρχηγό που είπε ότι "Σε 10 χρόνια ποιος θα θυμάται τό όνομα;" Έτσι έκλεισε η πολιτική του καριέρα και έγινε επίτιμος γενικώς με τρεις συντάξεις. Α, και μπαμπάς της Ντόρας (είπαμε όχι της εξερευνήτριας).
Εσείς, τσοκαράκια μου, φίλα προσκείμενα πολιτικά στη ΝΔ μόλις βρήκατε ένα λόγο για να μην ψηφίσετε Ντόρα!
Αλλά σας θυμίζουμε και κάτι ακόμη. Ο Αντώνης Σαμαράς, πρώην της Βίσση και της Βανδή, εξ ού και η αιώνια κόντρα τους, ήταν εκείνος που χάραξε μια πολιτική, θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε και άνοιξη, αφού απέτρεψε τα νοσηρά σχέδια του Επίτιμου ρίχνοντας την κυβέρνηση με τον Σιμπιλίδη και τους λοιπούς.
Κοντολογίς, αυτό που θέλουμε να σας πούμε πολιτικά τσοκαράκι μου είναι τούτο... Καλύτερα να σε θυμούνται ως απορρυθμιστή μιας κατάστασης παρά ως εθνικό προδότη. Εξάλλου η μετέπειτα Υπουργός Εξωτερικών, αυτή η κόρη του μοναδικού αποστάτη της μεταπολίτευσης, τους επίτιμου και αρχαιοκάπηλου πάτησε στην τότε απόφαση Σαμαρά για να ασκήσει με χάρη και καμάρι αρνησικυρία στην ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε. Το επονομαζόμενο "Veto Καραμανλή".
Εν κατακλείδι θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε γι' αυτή την συνέντευξη διαμάντι το Μακεδονοτσόκαρο και να αφήσουμε τα συμπεράσματα σε εσάς με τα λόγια του 92χρονου Κίρου Γκλιγκόροφ που άνοιξε το Σκοπιανό θέμα...
Κίρο Γκλιγκόροφ: "Από πού είστε;"
Μακεδονοτσόκαρο: "Από τις Σέρρες"
Κίρο Γκλιγκόροφ: "Α, υπάρχουν κι εκεί πολλοί Μακεδόνες"
Μακεδονοτσόκαρο: "Μόνο που είναι Έλληνες Μακεδόνες"
Πάγωσε ο Πρόεδρος.


Θα ήθελα να ήμουν μυγούλα, τσοκαράκια μου, σε τοίχο και να έβλεπα την φάτσα του παππού ψαλιδοχέρη καθώς θα διάβαζε αυτή την συνέντευξη... Θα ψαλίδιζαν τα δάχτυλά του, αλλά πια δεν μπορεί να κόψει τίποτα. Και δεν είναι ΠΓΔΜ είναι Σκόπια, Σκόπια, Σκόπια, που να σκάσεις παππού!

Χειμωνάς... ή βαρυχειμωνάς;

Όπως γράφει και ο ίδιος στο βιογραφικό του είναι ένας εκκολαπτόμενος πολλά υποσχόμενος νεός συγγραφέας... Από το ψάρι βρωμάει το κεφάλι, λένε. Όταν αυτά τα λέει ένας άνθρωπος από μονος του, ενέχει μια δοση ψώνιου, δεν νομίζετε τσοκαράκια μου;
Είναι σαν να λέμε εμείς ότι είμαστε τα καλύτερα τσόκαρα, τα πιο γερά, χειροποίητα και φτιαγμένα μόνο για λεπτεπίλεπτα ποδαράκια. Όχι είμαστε τσοκαρίες απίστευτες. Τα υπόλοιπα ας τα πουν οι αναγνώστες μας!

Βρε Χειμωνά, που μάλλον για βαρυχειμωνιά μου κάνεις, έχεις για ολα άποψη. Και να το δικαιολογήσω ότι είσαι συγγραφέας. Μα για όλα... Δεν αφήνεις τίποτα να πέσει κάτω; Υποστηρίζεις ότι είσαι πολλά υποσχόμενος και μας προκαταβάλλεις χωρίς να δίνεις χώρο να το ανακαλύψουμε μόνοι μας- αν και εφόσον επιθυμούμε να γίνουμε αναγνώστες σου.

Περισσότερο προτάσσεις το γεγονός ότι είσαι απειροελάχιστα εμφανίσιμος (αν είστε τσόκαρα που αρέσκεστε σε σημεδεμένους) παρά το συγγραφικό σου ταλέντο. Το οποίο το έχεις, αλλιώς δεν γίνεται να έχει εξαντληθεί το βιβλίο σου, ας μην γελιόμαστε. Αν και σε προτιμούσαμε αθλητικογράφο να εμψυχώνεις την ομάδα. Την ολυμπιακάρα για την οποία γράφεις μύδρους, λες και πληρώνεσαι από τον Σωκράτη - όχι τον σοφό αλλά τον άλλο τον Intracom.

Τελικώς για να μην μας πει και τσοκαρα, ο λόγος που τα έχω μαζί σου Βαρυχειμωνά είναι γιατί σε θεωρώ μεγάλο ψώνιο, σε ποιο ράφι είπαμε σε έχει ο βασιλόπουλος;
Γιατί το "παίζεις" ενώ δεν είσαι... Όταν πατήσεις λίγο γη, τότε μπορεί να σε απογειώσουμε σαν συγγραφέα. Τώρα απλά σου λέμε: "Έλα μωρή ομάδαααααα παίξε λίγο μπαλίτσα!" (Και που είσαι κανονική όχι του πινγκ-πονγκ!)

Όταν λέμε φωνή... εννοούμε βελούδο!

Απίστευτο αλλά η φωνή, αφού βρήκε στέγη και ουχί για αδικοσκοτωμένους και μυστηρίως δολοφονημένους, βρήκε τρόπο να ακουστεί... Πλέον από το μικρόφωνο γνωστού ραδιοφωνικού σταθμού μετά του ευεργέτη της - γενικού αληθινού και ομοούσιου - οξύνει τις στρογγυλεμένες γωνίες. Τα ειρωνικά του σχόλια βρίσκουν στόχο. Το μόνο που χρειάζεται είναι μαθηματιή σκέψη, για να μετρά σωστά το χρόνο, μάθημα γλώσσας - αν δεν υπάρχουν σωστά ελληνικά δεν πάμε πουθενά - και χημεία... Όσο γι΄αυτή από ό,τι φαίναρται υπάρχει άφθονη.
Πάμε ...φωνή λοιπόν!


Εμείς δεν έχουμε παρα να αφιερώσουμε στην φωνή αυτό το τραγούδι:

Είμαστε πάλι μαζί...

Τσόκαρα ενωμένα ποτέ ποδοπατημένα... Αυτό είναι το μοναδικό σύνθημα που τριγύριζε τόσο καιρό στο μυαλό μου. Τσοκαράκια μου, για λίγο καιρό αποφάσισα να αποστασιοποιηθώ από τις τσοκαρίες γιατί νομίζω ότι είχα αλλοτριωθεί, είχα εκτροχιαστεί από τον αληθινό στόχο για τον οποίο άνοιξα αυτό τον ιστότοπο.
Ο στόχο είναι ένας και μοναδικός, να δίνω το περιθώριο σε όσα τσόκαρα το επιθυμούν να μας στείλουν το δικό τους σχόλιο για όσα τους ενοχλούν. Τσοκαρίες με ονοματεπώνυμο... από τα κακώς κείμενα στην πολιτκή, την κοινωνία, την ζωή, τον έρωτα!
Στείλτε μας τις δικές σας τσοκαρίες στο γνωστό mail: tsokaries@gmail.com

Επίθεση με αυγά στην απόλυτη συγγραφέα...

Δεν θα ξεχάσω κάπου στα 15α γενέθλιά μου, όταν η φίλη μου Pandy - ψυχολόγος πια στην Αγγλία σε σχολείο για απροσάρμοστα παιδιά, έτσι εξηγείται και η παρέα μαζί μου, τσοκαράκια μου - μου χάρισε ένα βιβλίο της Σώτης Τριανταφύλλου. "Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης" ο τίτλος και το περιεχόμενο όπως το ήθελα, λίγο επαναστατικό, λίγο rebelus, με έρωτα και πάθος σε πρώτο πλάνο στο Μανχάταν της Αμερικής.
Η ηρωίδα μια επαναστάτρια χωρίς αιτία... Μετά από αυτό ήρθε το επόμενο βιβλίο της, "Εργοστάσιο Μολυβιών", "Άλμπατρος" κλπ.
Η Σώτη Τριανταφύλλου είναιη αιώνια έφηβη που κατευθείαν ψιθυρίζει στην καρδιά μας σαν βιολογικό ρολόι όσα όνειρα θυσιάσαμε στο βωμό των πρέπει. Μας υπενθυμίζει την εφηβεία που χάσαμε χωμένοι στα βιβλία και την στείρα γνώση.
Αν δεν έχουμε ονειρευτεί, δεν έχουμε θυμώσει, αγαπήσει, νευριάσει, αισθανθεί μαζί της, με τις ιστορίες της... Δεν πρόκειται να αντιληφθούμε την ιερόσυλη κίνηση κάποιων ανεγκέφαλων σε βάρος της πετώντας αυγά στην παρουσίαση του βιβλίου της.
Στηλοβάτης των Εξαρχείων και όμως οι "γείτονές" της θέλησαν με τρόπο ανιέρο να την διώξουν από την γειτονιά της. Λες και η Σώτη είναι η παρείσακτη και όχι εκείνοι που καπηλεύονται μια ολόκληρη περιοχή.
Θα θυμόσαστε την "εταίρα" της γειτονιάς που μάζευαν υπογραφές για να την διώξουν... κάπως έτσι νομίζω ότι αισθάνθηκε σήμερα η συγγραφέας. Σαν πόρνη, μια κοινή, ένα τσόκαρο...
Το αυγό του φιδιού στις μέρες μας βρίσκεται στα χέρια ανίδεων που αντί να το εκτιμούν και να το μελετούν, αντιθέτως το πετούν ασκόπως.
Η ιεροσυλία στο πρόσωπο της Σώτης Τριανταφύλλου, η οποία εμφύσησε όνειρα σε εφήβους της γενιάς μου και υποδαύλισε με τα βιβλία της τα όνειρά μας να γίνουν από σπίθα φωτιά και μετά λαίλαπα...
Άραγε πώς να νιώθει σήμερα η Φτωχή Μάργκο με αυτή την επίθεση στην δημιουργό της; Ακόμη πιο φτωχή... μάλλον!

Η wanna be... με τα κόκκινα νύχια!

Αλήθεια τσοκαράκια μου, η κυρία Wanna be Larry King με κόκκινα νύχια τι να κάνει; Συνεχίζει τα αφιερώματα σε καλλιτέχνες που είναι με το ένα πόδι στον τάφο; Επενδύει σου λέει τηλεοπτικά, γιατί αν πεθάνουν ποιος θα έχει πιο πρόσφατη συνέντευξη; Αυτή! Είναι όντως τεράστια επιτυχία... Πάει για Πούλιτζερ!
Βέβαια τώρα το αποζητά κι αυτή, αλλά αν μας είχε ακούσει από πέρυσι σήμερα θα είχε μια αποκλειστική συνέντευξη με την Σπεράντζα Βρανα... Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα! Α, που είσαι δημισιογραφάρα, φέτος θα είναι της μόδας τα σκούρα χρώματα, τα πεθαμενατζίδικα για τα νυχάκια σου. Βάψ' τα μαύρα καλύτερα από τώρα!

Who let the dog out no 19?

Ο σκύλος ο μαύρος το ταμ-ταμ-ταμ άλλαξε τον σκοπό, ειδικά τώρα που βλέπει τα σκουραίνουν τα πράγματα και δεν είναι από το solarium... Σαν να του αρέσει τελικά η πενιά και να μην αποζητά μόνο τα αραβικά ακούσματα. Αλλά τι να κάνει ο καψερός μπορεί να κάνει διαφορετικά; Εκεί παλεύει να ακουστεί λιγουλάκι η φωνούλα του, αλλά θα είναι μόνο κανένα κλέφτικο σφύριγμα... Πιάνει λοιπόν πόρτα για του χρόνου το χειμώνα! Αλλά δεν θα περάσει η φωνή, μην χαίρεσαι. Η επιτροπή είναι με μόνο ΟΧΙ και ένα ναι. Άρα θα ειναι μόνο Χ όχι factor! Κατακαημένε σκύλε...

Τα μπαγιάτικα νέα... Η επιστροφή του Ασώτου Δερβέναγα!

Ξέχασα να σας πω τα καλύτερα... Θυμόσαστε που ο γενικός Δερβέναγας είχε παραιτηθεί; Λοιπόν, ξαναγύρισε πίσω μετανιωμένος με κουτσουρεμένες αρμοδιότητες και από γενικός γενικώς έγινε μόνο ειδικώς. Μην σας πω ότι δεν είναι πια κάνω Δερβέναγας... γιατί πως να υποστηρίξει τον τίτλο ελλεψει εξουσιών; Ποιον να εξουσιάζει πια, μόνο τον εαυτό του. Επιτέλους το πήρε το μάθημά του. Όλοι είμαστε αναλώσιμοι κι αυτός το έπαθε και μετά το έμαθε.
Έτσι είναι από τα ψηλά στα χαμηλά κι από τα πολλά στα λίγα. Να σας πω, τελικά αυτό το νέο του image μας αρέσει... Keep doing the good job!

It's party time!!!

Καιρός δεν ήταν γι' αυτό το λεγόμενο reunion; Να μαζευτούμε όλοι μαζί, φίλοι και γνωστοί και να κυρίως να θυμηθούμε όλες αυτές τις στιγμές που μοιραστήκαμε κάτω από την ίδια στέγη.
Άγνωστοι μεταξύ μας που γίναμε με το στανιό κολλητοί. Καθημερινός εφιάλτης ή επίγειος παράδεισος. Πάντως δεν έχετε παράπονο ήταν εξαίσια. Με τα καβγαδάκια μας, τις γκρίνιες μας, το Β' Πρόγραμμά μας, τις κυρίες των σπηκάζ που τις ενοχλούσαμε με την Νάνα Μούσχουρη, αλλά το άκουσμα της έκανε τον διανοούμενο του γραφείο να μας πλησιάζει αφήνοντάς για λίγο τις παραδικαστικές επιτυχίες του.
Όλοι μαζί ετοιμαστείτε για Partyyyyyyyyyyyyyy Time!

Ας αφιερώσουμε κι εμείς ένα τραγουδάκι τσοκαράκια μου για να μπειτε στο πνεύμα κι εσείς: