Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ tsokaries... και ολίγον πρόκες
Περιμένουμε με αγωνία τα γεγονότα της σημερινής μέρας. Ελπίζουμε να έχετε όρεξη για πολλά τσόκαρίστικα νέα. Δεν άργησαν να πέσουν οι μάσκες. Μάθαμε ότι υπήρξαν πολλές που βάλθηκαν να γίνουν τσόκαρα στη θέση της γαλότσας. Νομίζουν ότι είναι εύκολο να γίνεις κάτι που δεν είσαι... Δηλαδή εμείς. Σας το έχουμε ξαναγράψει ότι οι μέτριοι μιμούνται ενώ οι αυθεντικοί κάνονυ σχολή. Δεν αρκεί καρφί να πάρεις το γραφείο μου, πρέπει να έχεις και τη χάρη μου. Κι εσύ είσαι ένα νικέλιο που έυκολα λυγίζει, δεν είσαι από την ίδια στόφα με εμάς... τσόκαρο γέννημα θρέμμα.
Μας έχουν κατηγορήσει για πάρα πολλά, κυρίως για κακή συμπεριφορά, όμως ποτέ για καρφώματα.
Ο Αρτέμης Μάτσας δεν υπήρξε συγγενής μας, μόνο η Αλέξις από τη Δυναστεία. Ο πρώτος ήταν κατάπτυστος ενώ η δεύτερη Είδωλο! Να τρέμεις πρόκα γιατί γρήγορα θα σε ξεκαρφώσω. Λυπάμαι που δεν θα είμαι να σε βλέπω από μια γωνιά. Όμως όσα τσόκαρα με ξέρουν, αυτή τη στιγμή μπορούν να ακούσουν το βροντερό μου γέλιο να αντηχεί στο αέρα του τσοκαρόγραφείου.
Το μόνο που μελαγχολεί είναι τα άψυχα αντικείμενα που εγκατέλειψα στα χέρια σας. Αλλά μια μέρα θα ξαναγυρίσω... Ναι, ναι σας απειλώ, σας απειλώ σας απειλώ. Τσόκαρα ξεχαρβαλωμένα. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, εγώ και η Κύπρος.