Ένα τραγούδι για τα άγρια θηρία...

ΠΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΦΑΓΩΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΝΙΒΑΛΟΥΣ

Θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
θα την περνάω φίνα,
θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
θα φύγω σ' ένα μήνα.

Κι αν θα με φάνε τ' άγρια θηρία
θα με γράψουν και στην ιστορία
πως με φάγανε τα ζώα
κι όχι η μπόρα του αιώνα.
[Μιλάμε φυσικά για τον Γενικό Γενικώς και τις σκύλες τις λύσσας, το σκυλάκι το κανίς τι να κάνει τσιουάουα παραμένει μια ζωή!]

Θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
τον παιδικό μου φίλο,
παρέα με τον ελέφαντα
να μη μου δίνουν ξύλο.
[Ο Ελέφαντας ποιος είναι; Ο παππούς ψαλιδοχέρης;]

Κι αν θα με φάνε τ' άγρια θηρία
θα με γράψουν και στην ιστορία
πως με φάγανε τα ζώα
κι όχι η μπόρα του αιώνα.

Θ' αφήσω το γραφείο μου
και τα υπάρχοντά μου,
θα πάρω το κορίτσι μου
να το 'χω συντροφιά μου.
[Έτσι σκέφτηκε ι μοναδικός αρχισυντάκτης σε αυτή τη ζήση! Και μάζεψε τα κορίτσια του... Εγώ πάλι μόνο τα υπάρχοντά του μάζεψα]

Κι αν θα μας φάνε τ' άγρια θηρία
θα μας γράψουν και στην ιστορία
πως μας φάγανε τα ζώα
κι όχι η μπόρα του αιώνα.

Θα πάμε στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
θα την περνάμε φίνα,
θα πάμε στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
θα πάμε σ' ένα μήνα.
[Μπα πιο νωρίς θα γίνει το ραντεβού... αλίμονο σε ανθρωπάκια και τους πιστούς συντρόφους τους! Έχουν να πέσουν μηνύσεις...]