Πάτωμα... τσόκαρα δεν είμαστε; Στα πατώματα θα σερνόμαστε, θα κυλιόμαστε, θα περπατάμε... και στα πατώματα θα κοιμόμαστε! Γιατί έχετε καμία αντίρρηση; Κατά τον φίλο μας Νταγιαντά-Σ'αγαΠΩΛ- Ρέικι 5 το πάτωμα έχει ενεργειακή δύναμη.
Τσοκαρίες μου, είναι ένα ακόμη από εκείνα τα βράδια το αποψινό. Η "φωνή" που ηχεί στα αφτιά μου έχει ένα ιδιαίτερο ηχόχρωμα. Θαρρείς και εκφέρει πιο παχύ το λάμδα... Σαν να κάνει έρωτα το υγρό "λ" στο χειλικό "π" και να μου φωνάζει Π Α ΛΛΛΛ Ι μαζί;
"Κοντά στα κύματα θα χτίσω το παλάτι μου... Θα βάλω πόρτες μ' αλυσίδες και παγώνια Και μες στη θάλασσα θα ρίξω το κρεβάτι μου γιατί κι οι έρωτες μου φάγανε τα χρόνια". Τι κρίμα που ήρθαν τόσο νωρίς στην ζωή μου και τους έδωσα την μισή μου καρδιά. Δεν έχω άλλη μισή να δώσω...
Εκεί στα πατώματα τα τσόκαρα έχουν χύσει αμέτρητα δάκρυα για κάτι αγόρια που τα έκαναν κομμάτια. Όπως τα τακουνάκια τους χαράσουν το πάτωμα στο διαβα τους έτσι χάραξαν την καρδιά τους.
Θέλω να τους αφιερώσω το ομώνυμο τραγούδι γιατί υπάρχουν κι άτομα που γίνονται κομμάτια... για μας, αλλά δεν το βλέπουμε κι όταν το δούμε έχουμε χάσει τη μισή μας ζωή!
