Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010
"25.000 μπορούμε και πιο κάτω"
"Περιδιαβαί- περιδιαβαίνω για να δω αν πού- αν πούλησε το βε - το βέβαιο χαρτί, η μοναδική (δις) εφημερίδα", η οποία εφάρμοσε τον τίτλο της στον ίδιο της τον εαυτό. Γι' αυτό και δεν την αγοράζει κανεις. Η wanna be Lary King με κόκκινα νύχια, μαθαίνουμε ότι από την στενοχωρια της τα έχει φάει και ήταν και φρεσκοβαμμένα.
Ο παντοτινός -άκης έχει πάρει το mountain bike του και χάθηκε στα δάση της μοναδικής φτωχογειτονιάς με πλούσιους κατοίκους. Από το μίσος του λένε ότι προσπαθεί με σφεντόνα να σκοτώσει όσα περισσότερα ποντίκια μπορεί. Μόνο που δεν ξέρει πώς είναι τα αληθινά ποντίκια και ήδη μετράμε απώλειες στην DisneyLand με τραυματία την Μίνι. Έτσι βγήκε και το ανέκδοτο, "Παντοτινέ -άκη r u fucking crazy;" για να απαντήση "Νο, i'm fucking Daizy". Υψηλό δείκτη IQ... τύπου ραδικιου.
Ενώ η αρσενική τσοκαρία στέκεται μπροστά στον καθρέφτη γυμνός και ρωτά "Καθρέφτη καθρεφτάκι μου ποιος είναι ο πιο αδέκαστος, ο πιο αλάνθαστος, ο πιο τέλειος, ο πιο Δημοσιογράφος με το "Δ" κεφαλαίο;" και ο αμείλικτος καθρέφτης του απαντά μόνο Κάθε Δευτέρα, Πέμπτη και Κυριακή "25.000, 12%, 10% και ντύσου επιτέλους!"
Αλλά είναι σαν κοιμισμένος όπως η κόμπρα απο την φλογέρα του φακίρη και απαντά "Σε ευχαριστώ και θα τον τσακίσω τον κομιστή, τον ιπποκόμο, τον τραπεζοκόμο και τον νοσοκόμο" που θα τον μαζέψει στο τέλος με ένα λευκό του νοσοκομείου φόρεμα που δένει στην πλάτη.
Ο ψαλιδοχέρης παππούς συνεχίζει την πράσινη ανάπτυξη του σε όλα τα υπουργεία, γενικές γραμματείες σαν κισσός αναρριχόμενος, ώστε να μην τον ψαλιδίσει κανείς ούτε καν Κηπουρός. Εξάλλου τον σκοπό του τον πέτυχε. Ενώ ο γενικός Δερβέναγας... χορεύει τα παπακια στη σειρά.
Ένα γάβγισμα άκουσα, ο σκύλος ο μαυρος είναι που ουρλιάζει "Αφεντικό, εγώ σε αγαπάω αφεντικό. Δεν θα σε προδωσω ποτέ!"