Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010
Πεθαίνω για σένα...
κι ας είσαι απάτη! Τρελό κι αν είσαι ψέμα εγώ σε λέω αγάπη. Λέει το άσμα με την φωνή του Γιώργου Μαργαρίτη. Τσοκαράκια μου σήμερα συγκινήθηκα πάρα πολύ, διότι πρώτη φορά διάβασα ένα κείμενο για την αγάπη, το οποίο ξεχείλιζε συναισθήματα. Όχι αυτά τα κοινότυπα, τα μελό αλλά ούτε γεμάτο φαλλοκρατικές απόψεις. Λέξεις σε σειρά με νόημα και ουσία, μα το κυριότερο αλήθεια. Κι όλα από την πένα ενός άνδρα. Ούτε gay, ούτε ρομαντικός, ούτε μονογαμικό. Από έναν άνδρα με άποψη και πάνω από όλα με πυγμή.
Σε ένα ενημερωτικό blog, όπως είναι αυτό του φίλου μας Σταύρου Μαρίνη (παρεμπιπτόντως λευτερία στον Σταύρο Μαρίνη) ανακαλύψαμε μια ελεγεία για την Αγάπη. Αυτή της στιγμής, της μιας ματιάς, των πέντε λεπτών, των πέντε μηνών ή των πέντε ετών που θα διαρκέσει για μια ζωή!
http://stavros-marinis.blogspot.com/2010/01/blog-post_3997.html
"Λάθη, παραλείψεις, και όλα τα αρνητικά του συντρόφου σου και τα βλέπεις και στα λένε αλλά εσύ επιμένεις και αγαπάς και για αυτό θαυμάζω όσους αγαπούν γιατί λατρεύουν αυτή τους την "αδυναμία". Κάποιοι πέθαναν για την αγάπη που είχαν στην πατρίδα τους , κάποιοι για τα μάτια μιας γυναίκας, κάποιοι για το Θεό τους , και κάποιοι από καρκίνο , καρδιά και βαθιά γεράματα. Εάν είχα να επιλέξω θα ήθελα να πεθάνω από ΑΓΑΠΗ για να μείνω για πάντα ζωντανός. Όμως το κείμενο αυτό τελειώνει η ΑΓΑΠΗ ΠΟΤΕ!!!!!"
(Απο το stavros-marinis.blogspot.com, τον Σταυρούλη μας.)
"Θα ήθελα να πεθάνω από αγάπη για να μείνω πάντα ζωντανός". Όπερ μεθερμηνευόμενο σημασία δεν έχει για ποιον πεθαίνεις, αλλά για ποιον ζεις...
*Σταύρο μου, σε παρακαλούμε να βάζεις περισσότερα προσωπικά κείμενα. Στο ζητούν οι τσοκαρίες σου... με τα μελαγχολικά μάτια.